Het verdriet van België - De kindervangers, een Belgisch drama van Europese omvang

De affaire-Dutroux dompelde België in rouw en wantrouwen. Na de arrestatie van Marc Dutroux op 13 augustus 1996 kregen de ouders van An en Eefje, en die van Julie en Melissa vrij snel duidelijkheid over het lot van hun kinderen, maar dat betekende allerminst dat de nachtmerrie ten einde was. België raakte in een crisis. Politie en justitie bleken niet te functioneren. Het openbare bestuur herbergde baantjesjagers, profiteurs en corrupten, en alle instanties werkten langs elkaar heen. Daardoor kon de arbeidsongeschikte Dutroux ongehinderd tunnels onder zijn tien huizen graven en liet de politie hem, ondank zijn verleden als kinderverkrachter lopen, zelfs nadat ze bij een huiszoeking versufte, geboeide jongens in zijn huis had aangetroffen.

De kindervangers biedt een diep inzicht in het culturele puingebied dat Dutroux' gruwelijke daden mogelijk maakte. Schümer denkt moreel zonder te moraliseren. Hij staat boven de tijdgeest, niet erin. Dat maakt zijn boek zo waardevol. - Christoph Hahn in Frankfurter Allgemeine Zeitung. Dirk Schümer toont België als Mene Tekel - Joachim Meander in Die Welt. Dirk Schümer (1962), correspondent van de Frankfurter Allgemeine Zeitung heeft de affaire-Dutroux vanaf het begin gevolgd. In De kindervangers ontrafelt hij het netwerk van criminelen, profiterende overheidsdienaren en louche zakenlieden. Hij laat zien hoe de geschiedenis van België het land rijp maakte voor wangedrag op alle niveaus en volstrekt gewetenlozen de ruimte gaf voor kindermisbruik, kinderhandel en kindermoord. De Europese integratie vergrootte Dutroux' werkterrein aanzienlijk. En door de EU gaat Europa gaandeweg meer op België lijken...