PAUL DE WISPELAERE (1928) heeft het autobiografische en essayistische schrijven in ons taalgebied vernieuwd en met elkaar verbonden, in de traditie van Roland Barthes. Telkens staan de expressie en de schriftuur, de vormkracht…

FERNAND AUWERA met zijn vierde roman MATHIAS 'T KOFSCHIP (1967) de problematische tussen literatuur en engagement scherp gesteld, en op die manier geparticipeerd aan een kwestie die de geesten in de woelige jaren zestig beroerde.…

WILLY SPILLEBEEN (1932) is meteen in de belangstelling gekomen met een van zijn eerste romans: STEEN DES AANSTOOTS (1970). Het gaat om een onthutsende, nietsontziende zelfanalyse, die zou moeten uitmonden in orde, houvast en…

'Op LEVEN ben ik gek. Authentisch leven. Wat voor mij alleen mogelijk is als ik het vals, verwrongen, castrerend, cultuurhistorisch image van "de vrouw" verwerp.' Dat verklaart MIREILLE COTTENJÉ (1933) in een enquête over de…

Uit de romans De vadsige koningen (1961) en Een faun met kille horentjes (1966) van HUGO RAES (1929) blijkt duidelijk diens sombere visie op de helse wereld en het absurde bestaan. Zijn vermoeide antihelden hebben een afkeer van…

MAURICE D'HAESE (1919-1981) heeft slechts drie boeken gepubliceerd, maar wat een talent! Paul de Wispelaere schreef dat de auteur in zijn bundel (1961) opviel door 'zijn poëtische beeldkracht, zijn vermogen tot het scheppen van…

JOURNAL BRUT (1958) van IVO MICHIELS (1923) is tegelijk een afscheid en een nieuw begin. De auteur distantieert zich van zijn traditionele 'postkoets' - romans, en kiest resoluut voor het experiment, dat culmineert in Het boek…

Zonder veel spectaculaire experimenten heeft MAURICE ROELA NTS (1895-1966) met KOMEN EN GAAN (1927) een nieuwe periode in de Vlaamse roman ingeluid. In zijn boe zoekt men tevergeefs kleurrijke beschrijvingen, ontroerende…

MARCEL VAN MAELE (1931), dichter, schrijver en beeldend kunstenaar, is door zijn wijze van leven en schrijven een haast legendarische figuur geworden. Al op zeer jonge leeftijd begon hij aan een jarenlange zwerftocht door 27…

ALBERT VAN HOOGENBEMT (1900-1964) schreef met zijn debuut DE STILLE MAN (1938) één van de beste psychologische romans in de Nederlandse literatuur' (R.F. Lissens), naar het model van zijn voorbeeld André Gide. De hoofdfiguur,…

'Wij moeten Burssens opnieuw ontdekken. Wij moeten die gekke literatuurgeschiedenis herzien', zo schreef Louis Paul Boon op 27 december 1952 in de Vooruit. GASTON BURSSENS (1896-1965) raakte na de dood van zijn vriend Paul van…

Dc bekendste roman van PAUL LEBEAU (1908-1982) is XANTHIPPE (1959). Deze erudiete hoogleraar schreef romans met een essayistisch karakter, over niet minder dan 'de mens op zoek naar de waarheid'. Dat die waarheid als een…

JEF GEERAERTS (1930) heeft zijn belangrijkste romans, waaronder de Gangreen cyclus, geschreven uit woede en heimwee. Woede om de bekrompen mentaliteit van Vlaanderen, het 'frustro-puritochristo-racistisch syndroom'; heimwee naar…

De roman ADELAIDE (1929) van GERARD WALSCHAP (1898-1989) sloeg in Vlaanderen in als een bom. De vredige, idyllische dorpjes uit de heimat-literatuur worden nu bevolkt door neurotici, dementen, sadisten en gedegenereerden. Hierbij…

De thematiek in de romans van RAYMOND B R U L E Z (1895-1972) is verrassend actueel. Maar tijdens zijn leven mocht hij op weinig bijval rekenen. Zo heeft hij tien jaar tevergeefs gezocht naar een uitgever voor zijn debuutroman…