Het lege land - De ruimtelijke orde van Nederland 1798-1848
De klassieker Het lege Land geeft een prachtig beeld van Nederland in de vroege negentiende eeuw. Het was een land met maar twee miljoen inwoners, met bijna alleen onverharde wegen, met frequente watersnoden langs de kust en de grote rivieren, met moerassen en onbewoonbare heidevelden die honderden vierkante kilometers groot waren, en met verarmde, stille steden die na zonsondergang in duister waren gehuld.
Door de Bataafse Revolutie van 1798 werd Nederland een staatkundige eenheid, maar het zou nog heel lang duren voordat het land ook een sociale, culturele en economische gemeenschap werd. Dit boek maakt duidelijk dat de 'ruimtelijke orde' daar een belangrijke oorzaak van was: de gebrekkige manier waarop stad en land waren ingericht. Lokale en regionale belangen en gewoonten bepaalden al eeuwenlang het gebruik en onderhoud van de wegen, de vaarten, de hei, de polders, de openbare ruimte in de steden. Met een scherp oog voor details beschrijft Auke van der Woud hoe dat kleurrijke jonge Nederland eruitzag en hoe lastig het voor Den Haag was om er een beetje greep op te krijgen.