Muziek achter prikkeldraad - Auschwitz/Bergen-Belsen 1944-'45

Fania Fénelon, geboren in Parijs in 1918. won een eerste prijs voor haar pianospel aan het conservatorium, waar zij tot 1940 studeerde. Om haar aandeel in het Franse verzet werd zij gearresteerd en in januari 1944 naar Auschwitz gedeporteerd. In november 1944 volgde een deportatie naar Bergen-Belsen. Tenslotte werd zij door het Britse leger bevrijd op 15 april 1945. Zij keerde naar Parijs terug en hervatte haar muzikale carrière.

De nazi's waren meesters in het vinden van manieren om mensen te vernederen en te kwellen. Een dieptepunt in de vermenging van Duitse cultuur en nazi-sadisme was wel het samenstellen van een orkest bestaande uit gedeporteerden. In Auschwitz liet een muziekminnend kampcommandant uit de pas aangekomen meisjes en vrouwen de meest muzikale selecteren. Dezen moesten een orkest vormen, zoals geen componist zich ooit had kunnen voorstellen: tien violen, een fluit, een doedelzak, twee accordeons, drie gitaren, vijf mandolines, slagwerk en cimbalen. Maar onder leiding van een nicht van Mahler speelden deze orkestleden werken van Puccini, Strauss, Beethoven en zelfs de verboden Mendelssohn. Ze speelden marsen voor de werkploegen en voor de mensen die even later vergast zouden worden; ze gaven concerten voor de sinistere dr. Mengele, voor Heinrich Himmler, voor SS-ers en blokhoofden.

De auteur vertelt het verhaal zonder zelfbeklag, maar ook zonder aanklacht. Het is een objectieve, bitter-echte kroniek van het lijden en tussen de regels door blijven geloof, dapperheid en humor van deze Franse vrouw branden als een kleine, niet te doven vlam.