Trekkers en blijvers - Kroniek van een Haags-Indische familie
Bijna honderdvijftig jaar lang hebben circa honderd Nederlandse families een bijzondere band gehad met wat nu Indonesië heet. Zo'n familiegeschiedenis begon met een jongeman die naar het verre land trok, aanvankelijk meestal in overheidsdienst, later meer en meer ook als particulier. Na diens terugkeer in het vaderland zag men dan vrijwel alle zoons weer naar het oosten afreizen. De dochters gingen alleen als zij een man volgden die daar zijn werk gevonden had of, in een enkel geval, om zelf werkzaam te zijn in de medische sector of bij het onderwijs.
Zo ontstonden families wier leven zich afspeelde ,,tussen twee vaderlanden", zoals Rob Nieuwenhuys dat noemde, met een eigen levensstijl en mentaliteit. Eenmaal terug in Nederland verkeerden zij vrijwel uitsluitend in de gelijkgestemde kring van ,,mensen uit Indië'.
De soevereiniteitsoverdracht in 1949 en het Nieuw-Guinea-conflict maakten een einde aan de ,,trek" van deze families, die zich toen definitief in Nederland vestigden en zich daar wonderwel aanpasten, zij het niet zonder een blijvend gevoel van heimwee naar hun tweede vaderland. In dit boek geeft de schrijver een beeld van zo'n familie, zijn eigen, tot het moment waarop de laatsten, w.o. hijzelf, voorgoed naar Nederland terugkeerden. Door de afstand in tijd en plaats kunnen we er nu met bevreemding en verwondering op terugzien.