In de West - De Nederlandse krijgsmacht in het Caribisch gebied

In de West beschrijft het verdedigingsvraagstuk van de Nederlandse Cariben vanaf de verovering van Curaçao in 1634 door de West-Indische Compagnie tot op heden. Defensiebeleid en operationeel optreden, taken en middelen zijn nauw verweven met het verloop van de Antilliaanse geschiedenis. Vroeger was kaapvaart in combinatie met een bescheiden garnizoen, gelegerd in fortificaties, een probaat middel tegen aanvallen door Europese concurrenten. Na 1815 werd de Nederlandse staat verantwoordelijk voor de externe verdediging en interne ordehandhaving.

Ondanks haar strategische ligging en de aanwezigheid van de olieraffinaderijen is de kolonie altijd stiefmoederlijk bedeeld. Extra militaire inspanningen deed het moederland louter bij acute dreiging, zoals omstreeks 1900, toen Venezuela Nederlands positie als koloniale mogendheid in het geding bracht, of gedurende de Tweede Wereldoorlog en tijdens het oproer van 1969. Alle krijgsmachtdelen hebben hier voor korte of langere tijd gediend, met een hoofdrol voor de Koninklijke Marine. Opvallend is de militair-civiele samenwerking tussen de krijgsmacht en lokale schutterijen, militie, politie, paramilitaire vrijwilligerskorpsen en de kustwachtorganisatie. De prioriteiten zijn verschoven naar de bestrijding van de internationale drugshandel, rechtshandhaving en het verlenen van militaire bijstand en noodhulp.