Duitsers als slachtoffers - Het einde van een taboe?

In het recente publieke debat in Duitsland is er opmerkelijk veel aandacht voor Duitsers als slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Of het nu gaat om de geallieerde bombardementen op Duitse steden of om de lotgevallen van meer dan twaalf miljoen ‘verdreven’ Duitsers uit Midden- en Oost-Europa, op televisie, in weekbladen, in boeken en op het internet wordt het Duitse leed inmiddels breed uitgemeten.

Hoe kunnen we de plotselinge aandacht daarvoor verklaren? Hoe werd daar vroeger in de Bondsrepubliek en de DDR mee omgegaan? Door wie, waarom en op welke manier wordt er over welke Duitse slachtoffers gesproken? In de diverse bijdragen wordt duidelijk gemaakt dat Duitse slachtofferverhalen een langere traditie hebben en dat aandacht voor het Duitse leed niet ten koste hoeft te gaan van het besef van Duitse schuld. Integendeel: de aandacht voor Duitse slachtoffers leidt onvermijdelijk weer tot de vraag naar de Duitse daders.

In deze bundel komen de complexiteit en de veelzijdigheid van het Duitse debat en intensieve omgang met het eigen verleden volop aan bod.