De Ondergrondse - Illegaliteit in Overijssel 1940-1945

De verhouding tussen de Nederlandse staat en de joden veranderde na de Duitse inval in 1940 radicaal. De staat was niet langer de hoogste beschermende instantie, maar was zelf levensbedreigend geworden. Nederlandse overheidsinstellingen werden ingeschakeld om de joden uit de samenleving te verwijderen.

De meeste Nederlanders deden alsof er niets aan de hand was. De vervolgden die zich probeerden te redden, waren aangewezen op de minderheid die zich, met gevaar voor eigen leven, voor hun behoud wilde inzetten.

Dit boek beschrijft de oorsprong en verbreiding van het 'humane' handelen tijdens de bezetting. Het laat zien hoe de illegaliteit zich heeft ontwikkeld in de Overijsselse Noordwesthoek, de IJsselstreek en Salland: de bakermat van 's lands grootste landelijke onderduik-organisatie. Aan de hand van een groot aantal biografische schetsen belicht het de rol van de sociale omgeving in het illegaliteitsproces. Ook levert dit boek een bijdrage aan de discussie over lokale en nationale verschillen in de percentages van joodse slachtoffers.