Hoofd van mij dromen - Deel I Aan de haven

In Hoofd van mijn dromen duikt Maarten van Buuren dieper dan ooit in het Maassluis van zijn jeugd. Hij deed dat eerder in Kikker gaat fietsen! waarmee hij vele lezers wist te raken. Ditmaal gaat het niet over de verhuiszaak van zijn vader en grootvader, de gereformeerde kerk van dominee Dercksen of zijn moeder van gewapend beton, maar over de havenwijk waar hij opgroeide en waar de titel naar verwijst: 't Hoofd.

Van Buuren heeft deze wijk gereconstrueerd met de neurotische, bijna krankzinnige gedrevenheid die we inmiddels van hem kennen. Hij voerde talloze gesprekken met de toenmalige middenstanders, met hun kinderen, kleinkinderen, neven en nichten, winkelmeisjes, magazijnbedienden en vrachtrijders. Daarnaast bestudeerde hij hun boekhouding, correspondentie, dagboeken en fotoalbums. Geen schoenendoos bleef onaangeroerd. Hij comprimeerde dit materiaal tot portretten die zinderen van spanning: de onechte dochter van kapper, de bakkerszoon die zijn eigen vader moest uitkopen, de elektricien die aan zijn genialiteit te gronde ging.

Hoofd van mijn dromen heeft een universele zeggingskracht door de intense aandacht, de liefde voor details waarmee Van Buuren de havenwijk 't Hoofd in kaart heeft gebracht. Welbeschouwd gaat er in iedere wijk een rijkdom aan verhalen schuil, of je nu uit Maassluis komt of uit Mechelen, als je maar goed genoeg kijkt.