Vlooien, roddelen en de ontwikkeling van taal

Mensapen en gewone apen verschillen van andere dieren door de intensiteit van hun sociale relaties, door de hoeveelheid tijd die ze besteden aan wat wij meestal 'vlooien' noemen. Dat is niet alleen een kwestie van hygiëne: 'vlooien' heeft eigenlijk tot doel de onderlinge banden te verstevigen, vrienden te maken en invloed uit te oefenen op je mede-primaat.

De eerste mensen, die in hun typerende grote groepen van zo'n honderdvijftig personen leefden, hadden zo ongeveer de helft van hun tijd moeten besteden aan wederzijds 'vlooien' - een onmogelijke opgave. In plaats daarvan hebben ze, zo betoogt professor Robin Dunbar, een efficiënter mechanisme ontwikkeld: taal. Doelloos gebabbel schijnt helemaal niet doelloos te zijn.

Want gezellig roddelen zorgt ervoor dat een dynamische groep - jagers en verzamelaars, soldaten, collega's op het werk - zijn samenhang behoudt. Bovendien hebben tot op heden de meeste antropologen aangenomen dat spraak zich heeft ontwikkeld in relaties van man tot man, tijdens activiteiten als de jacht.

Het originele en hoogst intrigerende onderzoek van Dunbar lijkt erop te wijzen dat spraak juist onder vrouwen is ontstaan.