Verdreven voor de Atlantikwall - Ontruiming en afbraak van de Nederlandse kuststreek, 1942-1945

Uit angst voor een geallieerde invasie begint de Duitse bezetter eind 1941 met de bouw van de Atlantikwall langs de West-Europese kust. Voor de Nederlandse kuststreek heeft de aanleg van deze verdedigingslinie dramatische gevolgen. Vanaf 1942 worden honderdduizenden bewoners gedwongen geëvacueerd uit het Sperrgebiet. Tienduizenden van hen worden ondergebracht in het noorden en oosten van het land.

Voor het creëren van vrij schootsveld en de aanleg van bunkers, tankmuren, tankgrachten en mijnenvelden laten de Duitsers bovendien vijftienduizend woningen en andere gebouwen langs de kust afbreken. De sloop wordt vrijwillig uitgevoerd door goedbetaalde Nederlandse aannemers.

In het voorjaar van 1944 zetten de Duitsers ook grote delen van Zeeland onder water waardoor nog eens zestigduizend mensen moeten evacueren en duizenden hectares vruchtbaar land voor jaren onbruikbaar worden.

De kustontruiming heeft de levens van honderdduizenden Nederlanders beïnvloed, en het aanzicht van kustplaatsen als Den Helder, IJmuiden, Zandvoort, Katwijk, Den Haag en Hoek van Holland onherkenbaar veranderd.

Met Verdreven voor de Atlantikwall is dit vrijwel onbekende verhaal voor het eerst na 75 jaar gedocumenteerd op basis van uitgebreid archiefonderzoek, interviews en persoonlijke herinneringen. Met veel nog nooit gepubliceerde foto's en overzichtskaarten.