Sire, geef me honderd dagen
Het derde Wetstraatboek van Hugo de Ridder onthult en onthutst. Het doet het verhaal van de langste politieke crisis die België ooit kende, van oktober 1987 tot mei 1988. Maar vooral toont het hoe politiek concreet wordt bedreven.
Na De keien van de Wetstraat en Geen winnaars in de Wetstraat schildert Hugo de Ridder met Sire, geef me honderd dagen op zijn onnavolgbare wijze een boeiend portret van mensen en toestanden tijdens die crisisdagen: de CVP-trojka in de luxueuze Pullman-suite, het Egmonttrauma van Hugo Schulz, de woede-uitbarsting van Karel van Miert, het schokkend ontwaken van Guy Verhofstadt, de belofte van Gerard Deprez aan de koning...
Het fabricagegeheim van Jean-Luc Dehaene, de verdwijntruc van Guy Spitaels, de verscheurende tweestrijd van Wilfried Martens en de groeiende invloed van het staatshoofd worden uiterst minutieus ontleed, van dag tot dag, van uur tot uur. Bij zijn zoektocht naar de ware toedracht ging de auteur uit van confidentiële aantekeningen en gesprekken van de hoofdrolspelers.