Ontmoeting op de Sibajak - Een liefde in Indië
Tijdens het opruimen van de woning van haar moeder Riet Haag-Huender vindt Susanne Haag de brieven en dagboeken van haar ouders geschreven tussen 1931 en 1946 vanuit Nederlands-Indië naar Holland. Niet alleen schetsen de brieven een innige liefde maar er staat ook een schat aan informatie in over het leven voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog in Nederlands-Indië.
Het begint allemaal als Dirk Haag (1902) op 10 maart 1931 als jong advocaat in Medan, Nederlands-Indië, arriveert. Riet Huender (1902), geboren op Java, komt 20 augustus 1929, na een studie plant- en dierkunde in Amsterdam, aan in Medan. Zij gaat er lesgeven aan de hbs.
Dirk en Riet ontmoeten elkaar in juli 1932 bij de beklimming van de vulkaan de Sibajak en worden op slag verliefd. Zij trouwen een jaar later. Tot mei 1940 schrijven zij wekelijks naar Dirks familie in Holland. De uit de brieven geselecteerde fragmenten beschrijven uit de eerste hand het leven van Dirk en Riet en hun twee kinderen in de kolonie van voor de oorlog. Hoewel de dreiging van Japan dan al merkbaar is, voelt men zich in Indië nog tamelijk veilig. Na het Japanse bombardement op de Amerikaanse basis Pearl Harbor op 7 december 1941 verklaart ook Nederland de oorlog aan Japan. Een paar maanden later valt Singapore. Indië is niet meer te redden en capituleert op 8 maart 1942.
Het gelukkige leven van Dirk en Riet wordt wreed verstoord. Dirk wordt in mei 1942 als krijgsgevangene in Birma aan de beruchte spoorlijn te werk gesteld. Hij overlijdt daar zes maanden later. Dat dood en leven vlak bij elkaar liggen blijkt wel als Riet op 20 augustus 1942 een tweeling baart, een jongetje en een meisje. Riet brengt met vier kleine kinderen drie jaar door in een Jappenkamp. Japan capituleert 15 augustus 1945. Ternauwernood overleven zij die jaren van ontbering, honger, ziekte en uitputting.
Na de oorlog is niets meer hetzelfde in Indië. Riet hervat de correspondentie met Holland en beschrijft de gebeurtenissen sinds het uitbreken van de oorlog, de Jappenkampjaren, de chaos in de stad, de wrede praktijken van de nationalisten. Zij leest in de brieven uit Holland over de oorlog daar en over de Slag om Arnhem.
Na een ontstellend zware tijd repatrieert Riet en haar gezin in juni 1946 naar Holland en vindt onderdak bij Dirks broer, huisarts in Velp. Daar begint Riets leven in Holland, zonder Dirk, maar met zijn vier kinderen.