Chassidische vertellingen over de Holocaust

"Ik had voortdurend het gevoel dat de vertelling die mij werd toevertrouwd een levende getuige, een huiverende ziel was," schrijft Yaffa Eliach in haar inleiding tot deze eerste verzameling chassidische vertellingen uit meer dan een eeuw tijd. Uit de as van de holocaust heeft zij in deze aangrijpende verhalen over het geloof in God en de mens voor het nageslacht bewaard.

De chassidische vertelling kent een rijke traditie, die teruggaat tot de eerste verzameling anekdotes (1814) over de grondlegger van deze Oosteuropese orthodox joodse beweging, de Baal Sjem Tov. Schrijvers als Kafka en Agnon (Israëls Nobelprijslaureaat) lieten zich erdoor inspireren. De chassidische vertellingen, neergeschreven door Martin Buber verwierven ook in Nederland grote bekendheid. De chassidische thema's bij uitstek - liefde, menselijkheid, optimisme - en een ongebreideld geloof en vertrouwen in God, maken het mogelijk dat juist de positieve elementen van het leven in de dodenkampen erin worden uitgedrukt. De chassidiër blijkt vastbesloten te geloven dat het kwaad van voorbijgaande aard is en dat het goede uiteindelijk zal zegevieren.