Hoek van Ameland - De geschiedenis van een plek, een huis en zijn bewoners

De kade in de bocht van de Noorderhaven Zuidzijde, waar de A en het Reitdiep samenkomen, heette in vroeger tijden Hoek van 't Ameland, naar het zeventiende-eeuwse hoekpand Het Ameland.

In 1901 richtte de bouwer en architect Piebe Beigraver (1854-1916) aan de Hoek van Ameland het dubbele pand Noorderhaven 66-68 op: twee boven- en benedenwoningen, elk bestemd voor een gezin. Sinds 1901 wisselden beide panden diverse malen van eigenaar en werden ze door vele tientallen mensen bewoond.

Anton Brand en George Mulder, de huidige bewoners van 66-66a, gingen op zoek naar hun voorgangers, in het bijzonder naar herinneringen aan de Hoek van Ameland en het huis. Ook vroegen ze enkele historici en auteurs een bijdrage aan dit boek te leveren.

Zo worden de ruimtelijke veranderingen beschreven die zich in meer dan duizend jaar aan de Hoek van Ameland hebben voorgedaan. Het leven en werk van Piebe Beigraver, toonaangevend bouwer in het Groningen van het fin-de-siècle, wordt aan de vergetelheid ontrukt - evenals het bestaan van de vroedvrouwenpraktijk aan de Noorderhaven. Ook het gebruik van glas in lood in monumentale panden in Groningen en elders komt aan de orde.

In het middelpunt staan de verhalen van de bewoners: hoe zij de Hoek van Ameland beleefden, hoe zij het huis bewoonden en wat zij eraan veranderden. Het resultaat is een boeiende bewonersgeschiedenis - een verrijking van onze kennis van de historie van Groningen en een hommage aan een uniek deel van de stad.