Lunteren - Een historische studie (gesigneerd door de auteur met een groet)

Heeft Lunteren eigenlijk wel een geschiedenis? Deze vraag, heus wel gesteld, is begrijpelijk, maar toch vrij onzinnig. Natuurlijk heeft elke plaats zijn geschiedenis, evenals elke verenigingsvorm van mensen en trouwens ook elk mensenleven.
Opzienbarend is de Lunterse geschiedenis zeker niet, maar er zitten toch interessante kanten aan. Het is de geschiedenis van een boerendorp dat uitgroeide tot een moderne woonplaats en aantrekkelijk werd als toeristendorp. Spectaculaire gebeurtenissen hebben hier nauwelijks plaats gehad. Er was als centrum geen kasteel of klooster; een in het oog springende maatschappelijke of culturele elite treffen we er zelden aan.

Dit houdt natuurlijk zijn beperkingen in voor de geschiedschrijving. Helaas gaat die vrijwel uitsluitend terug op ambtelijke bronnen. We zouden zo graag door brieven e.d. meer willen weten van het leven van alledag en van de ideeën en gevoelens van de bewoners. Toch valt er een en ander te vertellen dat parallel loopt aan de ons bekende voortgang der tijden in dit stukje van Europa.

Sinds wij in 1970 Lunteren als woonplaats kozen, kreeg ik er een bijzondere band mee. Voor ons, van buiten komend, was het nog een dorp; er bestond een sfeer van een van ouds nog voortlevende gemoedelijkheid en saamhorigheid. Na de geslaagde strijd om het behoud van het station kwam het tot de oprichting van "Oud-Lunteren" (1974), De pensioengerechtigde leeftijd bood mij de gelegenheid me in de Lunterse geschiedenis en geschiedenissen te verdiepen. Met de verschijning van dit boek wordt deze studie afgerond.