Als het weer eens vrede was - Dagboek Ina Steur

Het is tien mei 1940. Ma Steur is twee jaar terug met haar ouders, broers en zusjes - ze is de oudste van tien kinderen - verhuisd van Weesp naar Amsterdam, waar ze begin 1938 als kantoorbediende in dienst treedt bij Werkspoor. Ze vindt het prettig om haar gedachten en belevenissen op papier te zetten en er ligt al een aantal gekartonneerde schriften vol aantekeningen in de krappe portiekwoning aan de Halmaheirastraat. Op tien mei 1940 pakt ze een nieuw exemplaar en begint te schrijven. Ze is zeventien jaar.

Na de oorlog gaat Lou de Jong, directeur van het Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie, op zoek naar mensen die tijdens de bezetting een dagboek bijhielden. Hij wil getuigenissen van gewone burgers in buitengewone omstandigheden om er een blijvend en historisch document van te maken. Via de radio hoort ma Steur zijn oproep en na enige aarzeling stuurt ze hem een kopie van haar verslag toe. Vier gedeelten uit haar dagboek worden opgenomen in Dagboekfragmenten 1940-1945 dat in 1954 verschijnt. Een kopie van het complete dagboek van ma Steur ligt, tezamen met duizenden andere dagboeken uit de Tweede Wereldoorlog, opgeslagen in de archieven van het NIOD in Amsterdam.

Ma's dochter Anneke vatte het plan op om het dagboek, aangevuld met oorlog-gerelateerde verhalen, uit te geven. Het doorgeven van verhalen aan een volgende generatie staat immers in een mooie en waardevolle traditie.