Niet iedere soldaat sneuvelt

Het humorvolle en tegelijk diep-tragische verhaal van een soldaat in Indonesië tijdens een der politionele acties. Een jonge Nederlander heeft zijn land, familie en vrienden moeten verlaten. Hij werd met andere jonge Nederlanders overgebracht naar een ver rijk in de tropen, om er rust en orde te handhaven. Zij hoorden daarover vele en hoogdravende woorden. Maar de dingen lijken er bitter weinig op wat zij behoorden te zijn.

Zo werd dit boek in méér dan één opzicht een ,,dagboek van een halve mens". De andere helft gaat schuil achter vertoon van ruwe onverschilligheid, erotisch gesnoef en de borrel. Totdat...

Totdat kleine, doch diep beleefde ervaringen een vermoeden doen groeien van iets ,,anders". Een meisje, met ogen die geluk zoeken; een dode langs de marsweg; een grijze Indo, die zich plotseling en overrompelend uitspreekt; een gewonde Indonesiër, die de schrijver van het dagboek een schok geeft. Het vermoeden groeit tot een smartelijk besef. De jonge Nederlander blijft eenzaam
verminkt achter.

Nu in de meest letterlijke zin des woords: een halve mens. Vermeulen is er in geslaagd de figuur uit zijn verhaal hoog boven het niveau van het "Ik" uit te tillen en te herscheppen tot een "wij". Het "Wij" van zijn eigen generatie en zijn eigen tijd. En achter het smartelijk verworven besef van eigen en aller ontoereikendheid doemt weer een nieuw en grootser vermoeden op omtrent het bestaan van "hele mensen", wier toekomst en geluk betaald worden door de halve mensen van nu.