Gezinsverpleging van geesteszieken te Geel tot einde 18de eeuw

Het behoort eerder tot de zeldzaamheden dat een gemeente de weelde kent te beschikken over een historische kring die als doel, opdracht en merkwaardige verdienste heeft de lokale en regionale geschiedenis te onderzoeken en te analyseren en dit weer te geven in allerhande publikaties, vooral dan in jaarboeken.

Het Geels Geschiedkundig Genootschap is aan zijn twaalfde jaarboek toe, een werk handelend over de gezinsverpleging te Geel tot het einde van de 18e eeuw. De gezinsverpleging is dat waarmee Geel over gans de wereld zowel historisch als ruimtelijk bekendheid verworven heeft en op basis waarvan een uitzonderlijke opdracht voor de toekomst zal bestendigd blijven. Daardoor bevat dit twaalfde jaarboek een inhoud van eerste rang. De autochtone Gelenaars moeten zelf de kans krijgen om de hun zo vertrouwde gezinsverpleging ook tot aan zijn historische grondvesten en doorheen zijn evolutie te benaderen. Over de landsgrenzen moet dit fenomeen uitgedragen en verklaard worden. Langs vertalingen - al zijn het samenvattende, - moet de belangstelling, zoals die o.a. zeer sterk leeft in de Verenigde Staten van Amerika, bevredigd worden.

Dat is de betekenis van onderhavig werk. De auteur, gemeentearchivaris dr. M. H. Koyen, heeft het tot stand gebracht met volle toewijding en wetenschappelijke competentie. Met het Geels Geschiedkundig Genootschap moet hij daarvoor gelukgewenst en gedankt worden.

Lic. Hugo Van Rompaey, Burgemeester van Geel