De keerzijde van het leven - Anton van Duinkerken als literatuurcriticus bij DE TIJD (1927-1952)

Anton van Duinkerken (pseudoniem van W.J.M.A. Asselbergs, 1903-1968) was een spraakmakend dichter, criticus, essayist, literatuurhistoricus, orator en hoogleraar in de Nederlandse en Algemene Letterkunde aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Geboren in Bergen op Zoom, vertrok hij aan het eind van de jaren twintig naar Amsterdam om zich geheel te wijden aan de journalistiek. In 1952 vestigde hij zich in Nijmegen.

Dit boek betreft zijn Amsterdamse periode tussen 1927 en 1952, toen hij literatuurcriticus was bij het katholieke dagblad De Tijd. Naast talrijke artikelen over letterkunde, schreef hij in deze krant ook beschouwingen over cultuurhistorische en godsdienstige onderwerpen. In staan de vragen naar ideaal en praktijk van zijn literatuurkritiek centraal. Wat vond Van Duinkerken goede boeken en goede recensies en hoe recenseerde hij zelf? De antwoorden worden gezocht in zijn besprekingen van Nederlandse literatuur van tijdgenoten. Aan de orde komen polemieken met collega-critici, als Menno ter Braak en E. du Perron van het tijdschrift Forum en J. Crevghton sj van het katholieke weekblad De Linie. Hoewel Van Duinkerken het niet eens was met hun wijze van recenseren, rijst de vraag of hij niet meer op hen lijkt dan hij waarschijnlijk zelf heeft vermoed. In deze studie wordt verder specifieke aandacht besteed aan de manier waarop Van Duinkerken, zoals de meeste katholieke critici destijds, bepaalde boeken niet voor iedere lezer geschikt vond. Ook wordt beschreven hoe hij zijn oordeel ondersteunde met verwijzingen naar andere auteurs. Dit alles wordt geplaatst tegen de achtergrond van zijn leven en van De Tijd.

Het boek is voorzien van een persoonsregister. De belangrijkste bijlage is echter de omvangrijke bibliografie van zijn artikelen in De Tijd. Deze biedt rijk bronnenmateriaal voor iedereen die benieuwd is naar Van Duinkerkens mening over letterkundige, cultuurhistorische en godsdienstige publicaties.