Kinderen op hun mooist - Het kinderportret in de Nederlanden 1500-1700

Het schilderen van kinderportretten was een traditie in de Nederlanden. Het genre maakte een echte bloeitijd door in de Gouden Eeuw, speciaal in de Noordelijke Nederlanden, en wordt gekenmerkt door een hoge schilderkunstige kwaliteit. Het kinderportret heeft verschillende gezichten. Sommige zijn buitengewoon ontroerend, onschuldig en hartveroverend, andere dragen een duidelijk moralistische boodschap uit. Vaak ook poseren de kinderen vermomd als kleine volwassenen. Dat kinderen destijds niet slechts als erfopvolgers werden gezien, maar ook wel degelijk liefdevol werden opgevoed en gekoesterd, blijkt uit de vele toespelingen op ouderlijke liefde die de schilderijen bevatten. Het dierbare kroost werd gehuld in kostbare stoffen, versierd met kant en strikjes, en getooid met juwelen. Maar kinderen werden ook wel afgebeeld als herder of herderinnetje om zo de kinderlijke onschuld te onderstrepen. De bijbehorende attributen zijn vaak vol van betekenis.

Vijfentachtig portretten passeren de revue. Elk schilderij wordt nauwkeurig beschreven, en er wordt uitvoerig ingegaan op jongetjes die eruitzien als meisjes, op de betekenis van een afgebeelde hond of een vogeltje. Een aantal essays is specifiek gewijd aan opvoedingspraktijken en de rol van het speelgoed. Het boek is samengesteld door specialisten die hun sporen verdiend hebben op het gebied van de studie van het zestiende- en zeventiende-eeuwse kinderportret, de geschiedenis van kinderkleding en speelgoed en de historische pedagogiek.