Innerlijke burcht gewetensbrieven - Mystieke werken van Teresia van Avila deel 3

Toen Teresa van Avila in 1576 in Sevilla verbleef, schilderde de eenvoudige fray Juan de la Miseria een portret van deze reeds als heilige vereerde vrouw. Bij het zien van het middelmatig resultaat riep Teresa met milde humor uit : ,,God vergeve het, fray Juan, dat je me schilderde, je maakte me lelijk en met leepogen !" Een jaar later kreeg Teresa de opdracht nog een boek over het gebed te schrijven. Innerlijke burcht is het schitterend resultaat geworden. Je kunt dit boek gerust een zelfportret van Teresa noemen, in alle opzichten een meesterwerk van blijvende waarde.

De innerlijke burcht met zijn vele verblijven is het symbool van de geestelijke diepte in iedere mens en tegelijk beeld van zijn verhouding met God. Vooral beschrijft Teresa in dit boek de hoogste graden van mystieke ervaring, die in haar andere geschriften niet aan bod komen. Een levenslang gerijpte ervaring en vele gesprekken met theologen en geestelijk levende mensen uit haar tijd vinden hun neerslag in dit boek. Het is een uitzonderlijke synthese van leer en ervaring. Teresa zelf noemt het met een tikkeltje fierheid ,,een juweel".

Onder de titel Gewetensbrieven verzamelen we een aantal nogal disparate stukken: strikt persoonlijke brieven van Teresa aan haar geestelijke leiders, notities voor haarzelf waarbij ze innerlijke ervaringen tracht te verwoorden enz. Al deze ,brieven' hebben toch een gemeenschappelijk kenmerk, namelijk een mystieke toon. Telkens gaat het om een dieper aanvoelen. Kern van alles is steeds haar hartelijke verhouding met God. Uit die bron wellen inzichten op, raadgevingen, verlangens, moedige daden.

Tenslotte vindt U hier ook enkele minder bekende maar daarom niet minder waardevolle geschriften van Teresa: ontroerende gedichten, gloedvolle gebeden, twee humoristische stukjes en wijze Raadgevingen.