Tempo Doeloe - Fotografische documenten uit het oude Indië

OMSLAG LICHT BESCHADIGD, VERDER IN GOEDE STAAT
Dit vergeelde portret van E. Breton de Nijs (geboren 1908) - dat bij reproductie opvallend goed kon worden «opgehaald» - werd in Semarang gemaakt in het Hotel du Pavillon, waar zijn vader als employé werkzaam was. Op de foto zijn nog duidelijk de handen zichtbaar van zijn lijfbaboe Neneh Tidjah, die hem dagelijks verzorgde en van wie hij ook de eerste spraakklanken, uiteraard Javaanse, overnam.

Het sprak vanzelf - ook voor haar - dat ze meeging toen het gezin naar Batavia verhuisde. Ze stierf in 1916. Haar dood betekende voor het kind Breton de Nijs meer dan die van een toevallig familielid. In Batavia was Breton de Nijs' vader eerste employé, en later, na 1911, directeur van het bekende Hotel des Indes. Vandaar de bijzondere aandacht in dit fotoboek voor dit hotel.

De vader van Breton de Nijs was een «totok», in Amsterdam geboren en grootgebracht; zijn moeder was een Indische, afkomstig uit Soerakarta (Midden-Java). Door haar heeft hij een Indische jeugd gehad, met altijd een typisch Indische familie om zich heen. Zijn verhouding tot deze familie is hij zichzelf pas goed bewust geworden onder het schrijven van zijn roman Vergeelde portretten uit een Indisch familiealbum (1954). Zijn culturele positie heeft hij uitgedrukt in de titel van een aantal gebundelde artikelen: Tussen twee vaderlanden, een boek dat in 1959 onder zijn werkelijke naam R. Nieuwenhuys verscheen.