Van benenwagen tot koegelwieck - Kroniek over Terschellinger postbodes
Van Benenwagen tot Koegelwieck
Onder deze titel beschrijft Oene van Dijk een kroniek van de Post op Terschelling. Via een duik in de historie en gesprekken met eilanders bleek de herinnering aan de postbodes van Terschelling nog zeer levendig te zijn. Het oude postkantoor bouwde een historie op van velen, die in de loop der jaren bij het postwerk betrokken waren.
Martje Bierman, zo rondom 1820, gemachtigd tot het in ontvangst nemen van poststukken. Tjerk de Haan, die vanaf 1862 met zijn botter de post van Harlingen overbracht. De Klijns, die in weer en wind met hun vletje van Vlieland naar de ree voeren, om daar de post, die via Texel vanuit Holland op Vlieland was gebracht, met schipper De Haan mee te geven naar Terschelling. In 1883 kwam Rederij Zur Mühlen de post en passagierdienst overnemen. De geregelde vervoersdiensten Terschelling-Vlieland-Harlingen vice versa kwamen toen tot stand met het s.s. Terschelling.
Post en romantiek gingen op Terschelling samen. Postbode Bote Jouwersma van de vaste wal, die van 1902 tot 1904 de post van Oost naar West en van West naar Oost over het eiland sjouwde. Wie herinnert zich nog postloper Cor Liberg? Oene Roos, als hulpbesteller, in 1901 in dienst gekomen. Lopen deden ze in die beginjaren allemaal. Piet Roos, de "postgaarder" van Hoorn. Jan Roos, later kantoorhouder in Midsland. Ties Pals uit Formerum, hij is de eerste die de Post met de fiets meeneemt. Sake en Klaas Leenstra, harde werkers. Alles pakken ze aan. Het was in die tijd geen vetpot. Gerrit Gorter duikt in dit boekje van samenstellers One van Dijk en Hans van Hoek (foto's, illustraties en ontwerp) in zijn herinnering. Speelman Gerrit met de hondekar. "Jan de Post" (Jan Zorgdrager) van Oost. Veertig jaar was hij met zijn vriendelijke gezicht in de weer voor de Post. Hij zag er niet tegen op een ,,jakkenvrouw" op de fiets mee te nemen. En al die andere postbodes van Oost. Dirk Cupido, kantoorhouder in Hoorn, Albert Roos, kantoorhouder in Midsland. En wat de lezer ook nog verneemt zijn de lotgevallen van "Marie de Post" uit Hoorn, dochter van Cupido.
Naast de herinneringen, vastgelegd op prachtig fotomateriaal, documenten en oude tekeningen, geven de samenstellers ook een beeld van de moderne postverwerking en postautomatisering, die - hoe kan dat ook anders - gelijke tred houdt met de ontwikkelingen van het vervoer en de opkomst van het vreemdelingenverkeer op Terschelling. Dit boek heeft geen pretentie een wetenschappelijke doorwrochte historie te beschrijven. Veeleer is het hulde (vaak postuum) aan de postschippers en postbodes van Terschelling. Veel is er in die oude tijden gebeurd. Veel is later veranderd. Maar één ding blijft er altijd: de postbode. In voor- en tegenspoed zal hij altijd de post blijven bezorgen. Dit is zijn verhaal.