De Bartholomeusnacht 24 augustus 1572

In de nacht van 23 op 24 augustus 1572 vermoordden radicale katholieken enkele honderden protestanten. De gebeurtenis is de geschiedenisboeken ingegaan als de Bartholomeusnacht of Parijse Bloedbruiloft. In de zomer van 1572 waren er veel hugenoten, de Franse aanhangers van de Franse-Zwitserse theoloog en kerkhervormer Johannes Calvijn, aanwezig in Parijs in verband met het huwelijk van de Franse katholieke koningsdochter Margaretha en de protestantse leider Hendrik van Navarra. Dit huwelijk werd gezien als een bezegeling van die vrede tussen katholieken en de hugenoten (protestanten). Die vrede was in 1570 al bereikt.

Het huwelijk werd op 18 augustus gesloten. Terwijl het huwelijk had moeten zorgen voor meer rust tussen de verschillende gelovigen, sloeg enkele dagen na de huwelijksvoltrekking de vlam in de pan. Vier dagen na de plechtigheid werd er op straat een aanslag gepleegd op hugenotenleider Gaspard de Coligny. Dat de katholieken het op deze hugenoot gemunt hadden was niet heel verwonderlijk. De Coligny had veel macht in Frankrijk en had ook een grote invloed op koning Karel IX.

Veel katholieken waren er niet blij mee dat de hugenoten zoals De Coligny op steeds meer belangrijke posities terechtkwamen. Terwijl de koning zijn verontwaardiging uit had gesproken over de aanslag op zijn vertrouweling en de hugenoten om wraak riepen, besloten de katholieken in actie te komen.

Op aansturing van koningin-moeder Catharina de Medici en de katholieke adel werd er in de nacht van 23 op 24 augustus 1572 een bloedbad aangericht onder de hugenoten die nog altijd in grote getale in Parijs aanwezig waren. Gaspard de Coligny was een van de eerste slachtoffers. In totaal werden er ongeveer 20.000 hugenoten om het leven gebracht.

De bloedige Bartholomeusnacht was een episode in een lange strijd van het Franse koningshuis om de alleenheerschappij, ten nadele van de volgens religieuze scheidslijnen verdeelde lokale adel.