Soldaat in verzet - De belofte die Jan Verleun het leven kostte

Vrijdagavond 5 februari 1943: een man drukt op de bel bij het huis van Hendrik Seyffardt, commandant van het vrijwilligerslegioen van de Nederlandse SS. De voormalige chef van de generale staf en luitenant-generaal b.d. van het Nederlandse leger doet zelf open. Er volgen enkele pistoolschoten. De volgende dag overlijdt de landverrader aan zijn verwondingen. De 23-jarige Jan Verleun is in zijn missie geslaagd, maar de jacht op hem is geopend.

Jan Verleun heeft dan al in het Nederlandse leger gevochten tegen de Duitse troepen die Nederland binnen zijn gevallen op 10 mei 1940. Na de capitulatie geeft Jan de strijd niet op. Hij sluit zich aan bij de verzetsgroep CS-6 en pleegt sabotagedaden tegen de nazi's. Do, zijn twee jaar jongere zus, raakt betrokken bij zijn activiteiten. Als vertrouwelinge van Jan hoort zij veel over de gevaarlijke opdrachten die Jan vervult. Soldaat in verzet geeft indringend weer hoe Jan zich in het verzetswerk stort en daarbij terechtkomt in een riskant spel van leven en dood.

Willem Frederik Hermans schrijft in Houten leeuwen en leeuwen van goud over Verleun: 'Ook voor nietgelovigen zijn de afscheidsbrieven van J. Verleun, die verscheidene landverraders had neergeschoten, aangrijpende lectuur, met soms een ondertoon van zwarte humor: "Ik had gehoopt na de oorlog een of twee sterren op mijn kraag te krijgen, maar ik zal eerder zoveel sterren hebben als ik wil. Ik heb er geen spijt van. Integendeel. Mijn ster zal meer schitteren dan ooit. Ik ga nu naar Boven om door de
Meester aller dingen geridderd te worden om m'n ster aan de hemel te bezitten." Maar heel wat anderen zijn ook op die manier gesneuveld, zonder dat hun namen ooit nog ergens worden vermeld. Nederland houdt niet van helden.'