De walgvogel

Jan Wolkers schrijft over een zwarte bladzijde uit de vaderlandse geschiedenis: de politionele acties in Indonesië (Nederlands Indië) in de jaren vijftig. Een jongeman zet zich af tegen zijn ouders en geeft zich na een verbroken relatie met Lien op als vrijwilliger voor Indië. In de overzeese gebieden leert hij de dood en oorlog van dichtbij kennen én ontmoet hij zijn jeugdliefde Lien weer.

De walgvogel wordt verteld door een rasverteller; ontzaglijk humoristisch, flink grof,maar altijd wel is rondborstigheid gemengd met eerlijke verontwaardiging of tederheid.' Tom van Deel in Trouw

'De stijl is van een onbedaarlijke welsprekendheid, volks, mooi, vulgair, sentimenteel, zorgvuldig, geestdriftig, precies zoals het nodig schijnt te zijn voor een prachtverhaal.' Carel Peeters in Vrij Nederland