Pakket met de complete geschiedenis van de Birma spoorlijn - NIEUW

Een speciaal pakket met de complete geschiedenis van de Birma-spoorlijn.

• Fantastisch boek, het rijk geillustreerd historisch overzicht van de gebeurtenissen;
• Nauwkeurige kaart van de 415 kilometer spoorlijn, met de oorspronkelike locatie van alle grafvelden, stations, krijgsgevangenkampen en een groot aantal foto's van historische plaatsen;
• Een ansichtkaart, met een historische foto.

De ware feiten, opgetekend door Rod Beattie, onderzoeker en erkend deskundige van de geschiedenis van de spoorlijn, tevens oprichter van het Thailand-Burma Railway Centre in Kanchanaburi, Thailand.

Wie is Rod Beattie?
Hij is van oorsprong een Australische civiel ingenieur, die achtereenvolgens gewerkt heeft in o.a. het leger, bij een mijnbouwbedrijf, als projectmanager van het Hellfire Pass Museum Project en heden als manager en curator van het Thailand-Burma Railroad Center (TBRC). Het was pas in 1989 dat hij in Kanchanaburi terecht kwam. Beattie voerde een opdracht uit voor het mijnbouwbedrijf waarvoor hij werkte.

Het duurde tot 1994 dat hij zich bezig hield met de Birma-Siamspoorlijn; het jaar daarop was hij na in beeld te zijn gekomen bij de Britse oorlogsgravenorganisatie Commonwealth War Graves Commission (CWGC), voor deze organisatie aan het werk als manager in Thailand. Als ingenieur pakte hij het in beeld brengen van de inmiddels grotendeels overwoekerde spoorlijn aan door op lokatie het fysiek aan te pakken. Hij moest letterlijk weer een deel van het werk van de spoorwegwerkers doen, namelijk de begroeiing weghalen zodat de lijn werd blootgelegd. De Australische ‘bushman’ in hem kwam weer naar boven.

Rod Beattie’s idee was dat de route van de spoorlijn eerst exact diende te worden vastgelegd. In ruim tien jaar is dat ook gelukt. Een tijdens dat zoeken naar de lijn stuitten ze op vondsten zoals persoonlijke voorwerpen van de voormalige werkers, maar ook restanten van lichamen, resten van kampen en andere. De volgende fase was het in kaart brengen van het gehele tracé, de stationslokaties, de kampen en andere markante en betekenisvolle punten. Gestaag resulteerde dit in een volledig overzicht.

Beattie werd steeds meer gegrepen door het streven alle ins and outs van de spoorlijn te zoeken en te documenteren. Het volgende stadium was het verzamelen van de verhalen van de werkers aan de lijn: zeg, het “aankleden” van de geschiedenis. Al gauw had Beattie gezien dat op enige boeken, artikelen en een film na, er weinig bekend was over de Birma-Siamspoorlijn. Als logisch vervolg op zijn werkzaamheden startte op zijn initiatief in 2001 de bouw van het huidige museum in Kanchanaburi. Het gebouw werd geopend op 20 januari 2003 en het is een eigentijds, interactief museum geworden met alle moderne faciliteiten die de bezoeker van nu gewend is. Het museum is een geheel particulier initiatief en bedruipt zichzelf met de opbrengst van de bezoekers en donaties van derden. Het Thai-Burma Railway Centre vervult een belangrijke rol in het ontsluieren, bewaren en doorgeven van de geschiedenis van de spoorlijn. Een belangrijke collectie is de database met de namen en andere gegevens van de werkers die het leven lieten bij de aanleg van de lijn. Het maakt het mogelijk voor nabestaanden hun familielid op waardige wijze te gedenken en er op eigen wijze afscheid een betekenis aan te geven. Het museum helpt ook publicisten, documentairemakers en onderzoekers met scripties, promotie-onderzoeken en de bedevaart naar de spoorlijn. Rod Beattie is dus curator en onderzoeksleider van het het Thai-Burma Railway Centre en Terry Manttan, eveneens een Australiër, is belast met het dagelijkse management.