De gouden schubben van de slang

Papoea Nieuw-Guinea is een samenstelling van volken culturen en talen. Naar schatting 3,5 miljoen inwoners spreken zo’n 700 talen. Er is nauwelijks infrastructuur.

Zulke land vermijd je . . . of je raakt er gefascineerd en probeert het te bereiken. Dat laatste gold voor Herbert Paulzen. Hij reisde in 1989 naar Papoea Nieuw-Guinea dat toen 14 jaar onafhankelijk was. Wat bleek was dat Papoea Nieuw-Guinea ondanks alle problemen bewondering verdient. De sprong uit het Stenen Tijdperk naar de 21-ste eeuw verloopt gauwer dan vele hadden verwacht. Enerzijds hebben de symbolen van oude tradities, pijl en boog, grasrokjes, big men en stammenoorlogen, nog een belangrijke betekenis. Daartegenover zijn radio’s, jeans, t – shirts en onderwijs tot de kleinste dorpjes doorgedrongen. In de politiek hanteert men westers – demokratische beginselen. En de computers regelen het luchtverkeer.

Over de auteur
Herbert Paulzen is schrijver en journalist. Hij raakt vooral gefascineerd door mensen. De veelheid van culturen fascineerde hem al sinds zijn studie in antropologie. Of het nu de Yatmul van het Sepik – moerasgebied zijn of de Huli – krijgers van de Highlands, hij vertelt over hen met enthousiasme, sympathie en zonder vooroordelen. In 1989 reisde hij voor het eerst naar Papoea Nieuw-Guinea. Hans Bouman heeft meerdere boeken geschreven. Bijvoorbeeld: “ Tussen goden en demonen ” en “ Land van de qat – kauwers ”.