De ramp - Een reconstructie

Dit boek gaat over de grootste natuurramp die Nederland sinds de Allerheiligenvloed van 1570 trof, de watersnood van 1 februari 1953. In zuidwest-Nederland verdronken 1835 mensen en tienduizenden dieren, 4500 huizen en gebouwen werden verwoest en 200.000 hectare grond kwam onder water te staan.

Journalist Kees Slager deed een uitvoerig onderzoek naar de ramp, haar oorzaken en gevolgen. Naast veel speurwerk in de archieven sprak hij met ruim 200 ooggetuigen. Zo ontstond een aangrijpend verslag van wat er zich afspeelde tussen zaterdagmiddag 31 januari en dinsdagnacht 3 februari, bijna van uur tot uur en van plaats tot plaats in het hele gebied.

Het verhaal van de ramp wordt grotendeels verteld door de mensen die het zèlf meemaakten, mensen die verrast werden door het water of zelf probeerden alarm te slaan; die de heldenmoed of de machteloosheid bij de eerste reddingen meebeleefden, die de onbaatzuchtigheid of het egoïsme van dorpsgenoten ondervonden, die zwoegden aan de dijken of weigerden te evacueren, mensen ook die familieleden verloren en die de uren van doodsangst voorgoed in het geheugen zijn gegrift.

Het boek onthult niet eerder gepubliceerde feiten over de vergeefse waarschuwingen voor de te zwakke zeewering, over verwaarloosde dijken, over het laatste alarm dat niet op de radio mocht, over slapende dijkgraven en aarzelende burgemeesters tijdens de rampnacht, over de trage start van marine en luchtmacht, over de slecht toegeruste hulporganisaties, over de chaos door de spontane helpers, over de ruzies rond de goederenverdeling, over de koude oorlog die gewoon doorging, over het verduisteren van rampgiften, over de corruptie bij het herstelwerk en over de weigering om de schuldvraag aan de orde te stellen.