Prix de Rome 1995 - Architectuur, stedebouw en landschapsarchitectuur

De Prix de Rome werd 125 jaar geleden -opnieuw-ingesteld bij de Wet op de Rijksakademie van 1870. In deze lange geschiedenis is de Architectuur altijd één van de meest succesvolle onderdelen geweest, met een groot aantal deelnemers, veel aandacht en talentvolle winnaars'. Dit jaar leverden 243 architecten een ontwerp voor de voorrondeopgave in en blijkt de persbelangstelling vooraf reeds groot. De jury, bestaande uit Francesco Dal Co, Bert Dirrix, Hans Kollhoff, Wim Quist, Erna van Sambeek en Adri Duivesteyn als plaatsvervangend jurylid, is eensgezind overtuigd van het talent van de eerste prijswinnaar (Hootsmans).

Als voorzitter genoot ik van de geconcentreerde en professionele wijze waarop zijde soms moeilijke - in het bijzonder in de voorronde - keuzes heeft gemaakt en daaraan voorafgaand de beide opdrachten heeft geformuleerd. De eindrondekandidaten: Jen Alkema, Rob Hootsmans, Moriko Kira en Reinier Ubels hebben met enorme inzet en energie aan de complexe opgave, het ontwerp voor de 'Waterstad', gewerkt. Een aantal van hen werkt bij een architectenbureau, anderen hebben dit jaar net de stap gezet naar een eigen praktijk. Ik wens allen veel succes en zal hen aandachtig blijven volgen.

Ook het tweede terrein dat in 1995 aan de orde is, de Stedebouw & Landschapsarchitectuur is bijzonder succesvol geweest. Deze 'Prix de Rome geschiedenis' is veel korter. In 1986 kon dit onderdeel - op mijn voorstel - worden opgenomen en in 1990 vond deze Prix de Rome voor de tweede keer plaats. De jury 1995 bestaande uit Riek Bakker, Georges Descombes, Beth Gali, Adriaan Geuze, Marcel Smets en Kees Rijnboutt als plaatsvervangend jurylid heeft in niet onbelangrijke mate aan het welslagen bijgedragen, onder andere door een heldere en actuele opdrachtformulering. De gesprekken in de jury waren enerverend en stimulerend.