Zo zag ik Maas en tricht
Maastricht en de Maas
Wanneer op een vroege ochtend de zon haar best doet en een paar zilverige nevelslierten ijler en ijler worden om langzaam te verdwijnen, dan is de Maas op haar mooist. In de verte de St. Pietersberg en de Maasvallei, wazig in de vroege morgen en aan weerszijden van de majestueus voortvloeiende stroom de stad, haar torens helder afgetekend tegen de hemel. Langs de Maas die fraaie gevels, oude huizen, d'n 'Awwestiene', ook de industrieën, die vandaag aan de dag het silhouet van de stad mee bepalen.
Stoer en zelfbewust ligt daar de oude brug, die de stad heeft gemaakt en haar zo'n grote betekenis gaf. Opeens wordt het duidelijk . mosae - trajectum, maas - tricht, maas - overgang.
Hier trekt de hele historie van de stad aan je ogen voorbij: oorlogen, belegeringen, goede en kwade tijden, onderlinge ruzies, maar ook carnaval, als in grote eensgezindheid een hossende, zingende, blije menigte als een deinende massa over de brug trekt. De Maas, de brede stroom, is als een sterke levensader, die midden door Maastricht stroomt en zorgt voor schoonheid, welvaart en vertier.
Stad en rivier: zij kunnen elkaar niet missen. Ze horen bij elkaar en alleen samen zijn zij: MAASTRICHT