Geest, koolzuur en zijk - Briefwisseling van Erich Wichman

Erich Wichman (Utrecht 1890-Amsterdam 1929), veelzijdig kunstenaar, non-conformist en 'princi¬pieel alcoholist', heeft in het Nederlandse culturele leven van de jaren tien en twintig duidelijke sporen nagelaten. Hij was een der eerste abstracte, kunstenaars van Nederland en nauw betrokken bij de introductie van de buitenlandse avantgarde-kunst tussen 1910 en 1915. Als satiricus en polemist verwierf hij literaire faam. Bekendheid kreeg hij ook als oprichter van de Rapaille-Partij in 1921. Door zijn toedoen werd de zwerver Had-je-me-maar in de Amsterdamse gemeenteraad gekozen. In 1924 verbleef Wichman in Italië, waar hij onder de indruk kwam van het fascisme van Mussolini. Vanaf die tijd tot zijn vroegtijdige dood zou hij een propagandist van deze ideologie blij 
ven, zij het met eigenzinnige opvattingen. Wichman correspondeerde met belangrijke persoonlijkheden uit zijn tijd.

Deze uitgave bevat brieven aan o.a. kunstenaars als Hendrik Marsman, Adriaan Roland Holst, Theo van Doesburg, Joris Ivens en Jan Engelman, aan zijn zuster, de rechtsfilosofe Clara Wichmann en aan politieke geestverwanten als Wouter Lutkie, Hettel Bruch en Hugo Sinclair de Röchemont. Ook aan Wichman gerichte correspondentie is opgenomen. Wichmans brieven hebben literair niveau. Ze zijn radicaal, humoristisch, soms neerslachtig van toon, maar zijn altijd boeiend. Geest, koolzuur en zijk geeft inzicht in de kleurrijke en rebelse persoon van Erich Wichman en de tijd waarin hij leefde.