Iconologische studies - Thema's uit de Oudheid in de kunst van de Renaissance
Erwin Panofsky, die in 1933 vanuit Duitsland uitweek naar de Verenigde Staten, is gedurende decennia de meest vooraanstaande beoefenaar geweest van de iconologie. Het is de richting in de kunstgeschiedschrijving, waarin centraal staat de vraag hoe en waarom in de loop van de geschiedenis bepaalde thema's en motieven in de beeldende kunst opkomen en doorwerken, hoe het beeld drager is van bepaalde symbolische waarden.
Deze studies, gebundeld in 1939, staan te boek als 'een mijlpaal in de beoefening van de kunst- en cultuurgeschiedenis (Millard Meiss). Panofsky gaat na hoe thema's en gedachten uit de Oudheid opgenomen worden in de beeldende kunst en de cultuur van de renaissance, zoals de verbeelding van de tijd en de 'blinde Cupido'. Twee opstellen zijn gewijd aan de herleving van het platoonse denken in de renaissance: ze monden uit in een baanbrekend onderzoek naar de verhouding tussen antieke en religieuze elementen in het werk van Michelangelo. De studies worden voorafgegaan door een inmiddels klassieke uiteenzetting over iconografie en iconologie.