De poorten der hel - Van Batavia tot Pakan Baroe, veertig maanden slavenarbeid in Japanse gevangenkampen, 1942-1945

Reeds anderhalf jaar is Nederland door de Duitsers bezet, zijn er de klanken van ons volkslied gesmoord in bloed en tranen. In het vrije Nederlandsch-lndië prijst men zich gelukkig: deze afgelegen archipel is onbereikbaar voor Hitler en zijn horden, men is er ver van de oorlog. Mogelijk vormt Japan een bedreiging, maar vijfduizend kilometer oceaan, die wordt beheerst door Amerika's machtige pacificvloot, betekent immers een onoverbrugbare barrière...

Dan, op 7 december 1941, een donderslag bij heldere hemel! Volkomen bij verrassing wordt de belangrijke Amerikaanse oorlogshaven Pearl Harbor op Hawaii door Japan aangevallen en de pacific-vloot grotendeels vernietigd. Leo Verboket, hoofdpersoon in dit boek, verneemt het ontstellende nieuws als hij, op weg naar zijn departement in Batavia, door gewapende politie wordt aangehouden. Het loopt hem koud langs de rug als hij beseft dat ze nu toch de poppen aan het dansen hebben - Azië wordt oorlogsterrein en zal in vuur en vlam komen te staan.

De schrijver heeft zeker niet de pretentie om met DE POORTEN DER HEL een historisch verantwoorde kroniek over de Japanse overheersing in het voormalige Nederlands-Indië te brengen, ook al werd niets gefantaseerd, noch verkleind of overdreven. Puttend uit eigen herinnering gaat het hem bovenal om de weergave van de individuele reacties op de overweldigende gebeurtenissen, zowel gedurende die verwarrende oorlogsdagen als in de Japanse gevangenkampen en tijdens de turbulente periode vlak na de 'bevrijding'.