Mijn leven, autobiografie - Mystieke werken van Teresia van Avila deel 4

De inhoud van dit boek was oorspronkelijk niet bestemd voor publikatie. De auteur wou zeker niet een anoniem lezerspubliek bereiken. Teresia van Avila (eigenlijk Teresa de Ahumada y Cepeda, 1515-1582) schreef deze bladzijden voor een kleine groep mensen met een duidelijk verlangen: dat ze haar beter zouden kennen, en helpen in het zoeken naar de waarheid.
Merkwaardig is wel dat de schrijfster uitvoerig haar leven verhaalt en, op twee uitzonderingen na, nergens namen noemt van personen of plaatsen. Dit geeft iets mysterieus aan het hele verhaal, zoals bij een geheime bespreking. En het laat de lezer ook toe soms zichzelf te herkennen!

Ondanks alle voorzorgen van de schrijfster en tegen haar bedoelingen in, zal dit verhaal reeds vlug bekendheid krijgen. We mogen gerust stellen dat het tot de klassiekers van de wereldliteratuur behoort. Tot op vandaag wordt de Spaanse tekst steeds opnieuw uitgegeven en het aantal vertalingen (nu ook in het Koreaans en het Japans...) is niet meer te tellen.

De reden van die grote belangstelling? Teresia deelt leven mee, het leven van God zelf dat zij zo intens ervaren heeft. Vanuit die overvloed schrijft ze. Juister nog: spreekt ze tot de lezer. Haar stijl is geen verheven, plechtige literatuur, het is een gemoedelijke, volkse en beeldrijke manier van spreken. Alleen dit reeds houdt de lezer in de ban. Maar de bron van haar spreken is haar eigen diep luisteren naar God. Het juiste lezen van haar verhaal kan ongemerkt tot bezinning en gebed brengen, het verdiept de blik op mensen en dingen.