Gustave Moreau - Monographie et nouveau catalogue de l'oeuvre achevé

Gustave Moreau (6 april 1826 - 18 april 1898) was een Franse kunstenaar en een belangrijke figuur in de symbolistische beweging. Jean Cassou noemde hem "de symbolistische schilder bij uitstek". Hij was een invloedrijke voorloper van symboliek in de beeldende kunst in de jaren 1860, en op het hoogtepunt van de symbolistische beweging in de jaren 1890, was hij een van de belangrijkste schilders. Kunsthistoricus Robert Delevoy schreef dat Moreau "symbolistische polyvalentie naar zijn hoogste punt in Jupiter en Semele bracht ." Hij was een productief kunstenaar die meer dan 15.000 schilderijen, aquarellen en tekeningen maakte.

Moreau schilderde traditionele bijbelse en mythologische onderwerpen die de voorkeur genieten van de kunstacademies. JK Huysmans schreef: "Gustave Moreau heeft sombere oude onderwerpen nieuwe frisheid gegeven door een talent dat zowel subtiel als overvloedig is: hij heeft mythen genomen die versleten zijn door de herhalingen van eeuwen en ze uitgedrukt in een taal die overtuigend en verheven, mysterieus en nieuw is. " De vrouwelijke personages uit de Bijbel en mythologie die hij zo vaak afbeeldde, werden door velen beschouwd als de archetypische symbolistische vrouw. Zijn kunst (en symboliek in het algemeen) viel uit de gratie en kreeg in het begin van de 20e eeuw weinig aandacht, maar vanaf de jaren zestig en zeventig wordt hij beschouwd als een van de meest vooraanstaande symbolistische schilders.

Gustave Moreau werd geboren in Parijs en toonde al op jonge leeftijd aanleg voor tekenen. Hij kreeg een gedegen opleiding aan het Collège Rollin (nu Collège-lycée Jacques-Decour ) en een traditionele academische opleiding in schilderen aan de Ecole des Beaux-Arts . In de vroege jaren 1850 ontwikkelde hij een hechte vriendschap/mentorschap met Théodore Chassériau en had enig bescheiden succes met exposeren als de Parijse Salon . De voortijdige dood van Chassériau in 1856 raakte Moreau diep en hij verliet Parijs om van 1857 tot 1859 door Italië te reizen, en keerde terug met honderden kopieën en studies die hij daar maakte van schilderijen van oude meesters . In 1864 zijn schilderij Oedipus en de sfinxkreeg veel aandacht op de Parijse Salon, won een medaille en vestigde zijn reputatie. Hij had aanhoudend succes in de jaren 1860 en kreeg geleidelijk een selecte groep enthousiaste en loyale bewonderaars en verzamelaars. Hoewel zijn schilderij Prometheus een medaille ontving op de Salon van 1869, was de kritiek in de pers hevig en diende hij pas in 1876 schilderijen in bij de Salon, waarna hij zich na 1880 definitief terugtrok.

Moreau werd in 1883 onderscheiden tot Officier de la Légion d'Honneur . Hij was enigszins misantropisch, maar in latere jaren werd hij steeds meer teruggetrokken, hoewel hij een hechte vriendenkring onderhield. Hij was vaak terughoudend om zijn werk te verkopen, exposeerde zelden, en wees een aantal prestigieuze aanbiedingen af, waaronder een uitnodiging om te exposeren op de Salon Les XX in Brussel (1887), wees de functie van professor af toen hij werd verkozen tot lid van de Ecole des Beaux-Arts (1888), en afgewezen aanbiedingen om gebouwen aan de Sorbonne te versieren (1891). Pas na de dood van zijn vriend Elie Delaunay in 1891 stemde hij ermee in het atelier van Delaunay aan de Ecole des Beaux-Arts over te nemen.

Moreau blonk uit als leraar, en telde Henri Matisse, Georges Rouault en andere opmerkelijke kunstenaars onder zijn leerlingen. Zijn ouders kochten in 1852 een herenhuis aan de Rue de La Rochefoucauld 14 en verbouwden de bovenste verdieping tot een studio voor Moreau, waar hij woonde en werkte, een vrijgezel, voor de rest van zijn leven. Zijn vader stierf in 1862, en zijn moeder, Adèle-Pauline in 1884. Moreau stierf aan kanker in 1898, en liet het stadshuis en de studio met bijna 1200 schilderijen en aquarellen, en meer dan 10.000 tekeningen aan de staat na om deze in een museum te veranderen. Het Musée Gustave Moreau werd in 1903 voor het publiek geopend en is nog steeds open. Het is veruit de grootste en belangrijkste verzameling van zijn werk.