Terug naar Winterswijk

Terug naar Winterswijk' is het verhaal over een jeugd in Winterswijk, maar ook het verhaal over het "nieuwe" Winterswijk, waar de vernieuwing zo heeft toegeslagen dat van het karakter van het oude dorp weinig over is. In 1948 verhuisde het gezin Stemerdink naar de Scheringstraat en dat betekende meer dan alleen maar wisselen van huis. De Tweede Wereldoorlog was voorbij, Nederland was bezig met de wederopbouw en hoewel de echte welvaart nog even op zich liet wachten, hoefde de slager niet meer aan huis te komen om het varken te slachten, gingen de eieren niet meer in Keulse potten en hoefde de eigen roomboter niet meer gekarnd te worden. De gasverlichting verdween, de dorpsomroeper hield het voor gezien en de prachtige boerderijen werden  gemoderniseerd, met als gevolg dat veel van het karakter verdween.

De lepenstraat en haar bewoners spelen in dit verhaal over een "jeugd" een belangrijke rol. Een joods gezin werd opgehaald en vermoord, een overbuurjongen werd doodgeschoten door geallieerde vliegers, maar er waren ook de feesten van de straat en het met versierde wagens naar speeltuin Het Lappenschaar gaan. Soms was het leven echt een feest. Het hoofd van school vond dat arbeidersjongens heel goed hun brood konden verdienen als knecht van de slager. Het is er niet van gekomen!