De Batavia te water

In 1629 strandde het gloednieuwe VOC-schip 'Batavia' voor de Australische kust op een onbekend rif. Na de stranding legde Francisco Pelsaert, de gezagvoerder van de Batavia, een dagboek aan waarin hij verslag deed van de rampzalige gebeurtenissen. In 1647 beschreef Jan Jansz in De ongeluckige Voyagie van 't schip Batavia de muiterij die onder de overlevenden uitbrak, een verhaal vol intriges en moordpartijen.

Vanaf 1963, het jaar waarin de ligging van het wrak bepaald kon worden, steeg de belangstelling voor de Batavia, hetgeen uiteindelijk leidde tot de volledige reconstructie van het schip op de Batavia-werf te Lelystad.

Ter gelegenheid van de tewaterlating en doop van de nieuwe Batavia in april 1995 vindt in de Universiteitsbiliotheek van Amsterdam de tentoonstelling De Batavia te water plaats met als onderwerp de reis van de oorspronkelijke Batavia 1628-1629 en de herbouw van 1985-1995 op de werf in Lelystad.

Afgebeeld worden handschriften, boeken, kaarten en prenten met betrekking tot de lotgevallen van de Batavia, het Pelsaert-manuscript, enkele van de vele herdrukken van het reisverhaal door Jan Jansz. en een schedel met zwaardinslag, waardoor de gruweldaden van toen bijna tastbaar worden. Verder wordt in deze uitgave uitvoerig ingegaan op het bouwen van schepen in de zeventiende eeuw en op de reconstructie van de Batavia in onze tijd.

De auteurs, drs V.D. Roeper, drs R. Parthesius en dr L.J. Wagenaar, zijn deskundigen op het gebied van resp. de reis van de oorspronkelijke Batavia, de bouw van de nieuwe Batavia en de geschiedenis van de V.O.C.