Twee moeders - Kampdagboeken en Bersiap

Dit is het autobiografische verhaal van de auteur (1940) over zijn twee moeders, hun leven en lijden tijdens de Japanse bezetting van Nederlands-Indië, en de daarop aansluitende vrijheidsrevolutie van de Indonesiërs, de zg. 'Bersiap!' tijd. Als peuter en kleuter werd hij met zijn moeder Doortje, tante Ans en zijn grootmoeder in Japanse interneringskampen op Java gevangen gezet. Doortje hield in het kamp twee dagboeken bij waarvan de auteur het laatste pas in 1994 vindt, na het overlijden van Ans. Geïnspireerd door de op onvoorstelbaar ingetogen wijze geschreven dagboeken geeft Bouwman ons aan de hand van fragmenten daaruit, een beeld van de enorme levenskracht van de vrouwen en moeders om hem heen. Doortje overlijdt vlak voor de Japanse capitulatie en Ans neemt de zorg voor hem over. Als de familie na de bevrijding weer thuis in Soerabaia is, begint voor Ans opnieuw op huiveringwekkende manier de levensstrijd tijdens de Bersiap periode, eerst in de 'slag om Soerabaia' en daarna in de Indonesische interneringskampen. Dit boek is een ontroerend monument.