Een halve eeuw na de watersnoodramp 1953-2003

Een brandende vraag van velen: 'Kan zo'n watersnoodramp, zoals die in de nacht van 31 januari en de vroege morgen van 1 februari 1953 toesloeg, nog eens plaats vinden?' Niemand kent het antwoord exact. Ook in '53 voelde men zich, voor de later zo genoemde Beatrixvloed, betrekkelijk veilig. Zware, aanhoudende stormen in combinatie met springvloeden blijven een bedreiging. Natuurlijk is er ook de laatste halve eeuw veel nagedacht - en uitgevoerd - betreffende verbeteringen van waterkeringen, inclusief het opzetten van noodscenario's voor het geval er zich toch calamiteiten zouden voordoen.

Deze uitgave handelt over de Ramp van 1953 die het zuidwesten van ons land trof, maar geeft eveneens een beeld van de uitvoering van het Deltaplan en andere waterwerken. Toch zijn wij er nog niet. Wetenschappers voorspellen een verhoging van de zeespiegel en toename van hemel- en smeltwater vanuit de landen grenzend aan Nederland. Niet alleen Zeeland, Zuid-Holland en de overige kuststreken liggen in een gevarenzone, ook langs onze grote rivieren loert de Waterwolf. Ons huidige ijsselmeer is door polders en verbindingsdijken niet meer het waterreservoir dat het eeuwen lang was. Bij vloed in de Waddenzee kunnen sluizen en gemalen het overtollige water daar niet kwijt.

Maar laten wij niet wanhopen. Meer dan ooit hebben de verantwoordelijke instanties de vinger aan de pols en zoeken de geleerden naar oplossingen. Er is veel gepubliceerd over '1953'. De samenstellers van dit fotoboek denken echter een extra bijdrage te hebben geleverd. Zij kijken zowel terug als vooruit.