Verborgen in Velp - Nooit vertelde verhalen over moed, verzet en onderduikers

Het is avond. Er wordt gebeld. Een onbekende. In deze koffer zit een kindje. We kunnen er geen onderdak voor vinden. Kunt u er voorlopig voor zorgen? Eigenlijk gaat dit boekje helemaal niet over de oorlog. Het gaat over beslissingen. Het beschrijft veelal de beslissing waarmee sommigen van onze dorpsgenoten zich onbedoeld karakteriseerden: plotseling deze onbekende man, dit kind, op zolder of in de kelder verbergen. Voedselbonnen of blanco identiteitsbewijzen ongezien voor hen meenemen van een Duits kantoor. Soms zelfs door middel van een overval. Die strikt eigen beslissing, die opvallend geen verband hield met geslacht, stand of opleiding.

Ook opvallend was trots op de eigen edelmoedigheid geen motief bovendien, zelfs tot op heden waren buren en familieleden niet of nauwelijks op de hoogte van hun daarna radicaal veranderde omstandig heden en van die van hun gezinnen. Niet slechts hun onderduikers, maar ook zijzelf leefden in hun omgeving nu een verborgen leven. Want gevaar was plotseling overal. Steun slechts bij God of geweten.

In onze huidige veiligheid groeit de behoefte nu hun voorbeeldelijke leven mee te beleven. De vraag komt vaag op, waartoe wij toen in staat zouden zijn geweest.