Utrechtse kloosters en gasthuizen
De geschiedenis van het oude Utrecht zou zonder de historie van de vele kerken, kloosters en gasthuizen onvolledig zijn. In Utrechtse kerken en kerkgebouwen belichtte dr. A. van Hulzen de middeleeuwse kerken die hun stempel op Utrecht hebben gedrukt. Als vervolg daarop komen nu de kloosters en gasthuizen aan de orde.
Gezien het grote aantal kerken was Utrecht een geliefde vestigingsplaats voor monniken en kloosterorden. Al zijn de meeste kloosters uit het stadsbeeld verdwenen, herinneren - behalve de namen van straten en bruggen - ook de verschillende resten van de kloostergebouwen aan de historie.
Er waren in de middeleeuwen behalve pelgrims vele andere lieden op de weg, die zonder vaste woonplaats rondzwierven en van stad naar stad trokken. Deze 'varende luyden' vonden een tijdelijk onderdak in een of ander gasthuis. Van de gasthuizen is het Bartholomeïgasthuis als bejaardenhuis gespaard gebleven, het voormalige pesthuis Leeuwenberch doet thans dienst als kerkgebouw en het Eloyengasthuis verricht nog altijd liefdadig werk.
Deze boeiende geschiedenis van mens en gebouw wordt in dit boek rijk geïllustreerd met tekeningen, aquarellen en schilderijen.
Dr. A. van Hulzen is historicus en heeft vele jaren les gegeven, o.a. aan de Rijkspedagogische Academie te Utrecht. Naast twee delen vaderlandse geschiedenis voor pedagogische academies publiceerde hij verscheidene titels over de geschiedenis van de stad Utrecht. In 1985 verscheen 'Utrechtse kerken en kerkgebouwen.'