Het levend verleden van de Jordaan
Autobiografie van een zich vernieuwende stadswijk (1984)
Méér dan in zijn beide voorgaande boeken over het levend verleden van een stad, de biografieën van de Brandersstad Schiedam en van de Haringstad Vlaardingen, laat Lutke Meijer in het voor u liggende boek, Het Levend Verleden van de Jordaan, nu ook de jonge generatie aan het woord. Hij verbreekt daarmee de nauwe leeftijdsgrenzen, waaraan hij zich ten aanzien van Schiedam en Vlaardingen met strenge zichzelf opgelegde discipline bij het kiezen van zijn zegslieden heeft gehouden. Grenzen die uiteraard mede hebben geleid tot de toon van ,,dit komt nooit terug", van ,,dit is volstrekt verleden tijd".
Sociologisch gezien is de winst enorm. In deze ,,autobiografie van een zich vernieuwende stadswijk" vinden we, naast het realistische beeld van een felbewogen verleden, de onmiskenbare dynamiek van onze eigen tijd terug, die tevens de dynamiek is van de hele stad Amsterdam. Men vindt in dit boek de lijnen, waarlangs zich beide zullen ontwikkelen: het eigen leven van de Jordaan en het eigen leven van Amsterdam. Wat men er ook in vindt - en dat bijna op iedere bladzijde - dat is de liefde voor de eigen stadswijk en haar bewoners met hun volstrekt eigen karakter, het besloten patroon van de smalle straten en de intact gebleven stille grachten, èn het raak-me-niet-aan van de echte Jordaanse levensstijl.
De schrijver van Het Levend Verleden van de Jordaan heeft sommige hoofdstukken ,,ingevuld" met haast dramatische kracht. Het zijn allemaal echte levende mensen, die vertellen van hun strijd, hun zorgen, hun verwachtingen. Alles is echt en ongekunsteld, de draaiorgelmuziek van het eerste hoofdstuk klinkt in het hele boek door, en ook de humor, de zelfkritiek, de toewijding, de verbetenheid, het protest, de droom... en, zoals gezegd, vooral ook de liefde voor de eigen stadswijk, die nooit verloren zal gaan, zolang de hofjes er bloeien, zolang de bomen en de hoge bruggetjes zich er spiegelen in het stille water, zolang de oude geveltjes er spreken over de dagen van weleer.