Een huwelijk in Indië

Mina Kruseman doet in deze roman een doekje open over het huwelijk. Ze kijkt naar het huwelijk, dat toen de bestemming van iedere vrouw werd geacht te zijn, vanuit het vrouwelijk standpunt. Dat pakte uiterst ongunstig uit voor de man. In deze roman zijn nauwelijks positieve mannelijke personages te ontdekken, en dat was – en is – natuurlijk een schande. Mina stelde op uiterst venijnige wijze, namelijk door spot, alles ter discussie wat men natuurlijk en fatsoenlijk voor een vrouw achtte. Moesten vrouwen van de huwelijkswet aan hun echtgenoot gehoorzamen?

Mina voerde een intelligente vrouw op die moest buigen voor een infantiel manspersoon. De lezeres begreep daardoor meteen het belachelijke van hetgeen de wet gebood. Diende een vrouw dankbaar te zijn wanneer een kandidaat met een goede baan haar ten huwelijk vroeg? Mina liet zien wat er gebeurt als ouders hun jonge dochter uithuwelijken aan een hooggeplaatste, maar walgelijke man. Zij gaat eraan kapot. Elke lezeres voelde het meteen: Dit nooit, niet voor mij en niet voor mijn dochters.